“พื้น” หมายความว่า พื้นที่ของอาคารที่บุคคลเข้าอยู่หรือเข้าใช้สอยได้ภายในขอบเขตของคานหรือตง ที่รับพื้น หรือภายในพื้นนั้น หรือภายในขอบเขตของผนังอาคาร

    เฉลียง ตามนิยามของกฎหมายควบคุมอาคาร จะหมายถึง ส่วนที่อยู่ชั้นล่าง  ส่วนระเบียงจะอยู่ชั้นบนขึ้นไป   เฉลียงจะสามารถสร้างชิดเขตที่ดินได้เลย หรือถ้าชั้นบนขึ้นไปแบบเรือนไทยก็อาจจะเรียกว่า ชาน หรือนอกชาน เป็นภาษาที่เรียกอีกแบบ ก็ไม่ได้ผิดแต่ประการใดแต่หากเขียนแบบเพื่อยื่นขออนุญาตฯก็จะต้องให้ตรงกับนิยามตามที่กฎหมายกำหนด

     ดาดฟ้า เป็นพื้นที่ใช้สอยที่จะต้องส่งผลถึงพื้นที่อาคารหากทำให้พื้นที่อาคารในหลังเดียวกันรวมกันแล้วเกิน 2,000 ตารางเมตร จะเป็นอาคารขนาดใหญ่ทันที การออกแบบก็จะต้องโดนบังคับตามนิยามอาคารขนาดใหญ่ที่กฎหมายผังเมืองหรือกฎหมายควบคุมอาคารซึ่งจะส่งผลถึงว่าสามารถสร้างในพื้นที่การใช้ประโยชน์ที่ดินตามกฎกระทรวงผังเมืองรวม