Author: Wasinee Na Ranong

         ผมเชื่อว่า มีหลายคนที่ไม่ค่อยชอบอะไรที่เกี่ยวกับภาษี คุณก็เป็นอีกคนหนึ่งในนั้นใช่ไหมละครับ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องวุ่นวาย ยุ่งยาก แต่ถึงแม้จะไม่ค่อยชอบยังไง ก็ต้องมีสักครั้งในชีวิตแหละที่แอบคิดหรือ      แอบกังวัลในใจว่า เอ๊ะ!! เราต้องมีรายได้เท่าไหร่ ถึงจะต้องเสียภาษี แล้วถ้าเรามีรายได้น้อยๆ ที่ยังไม่ถึงเกณฑ์ต้องเสียภาษี ต้องทำอะไรบ้าง วันนี้ผมจะบอกให้คุณทราบว่า คุณจะปล่อยเนียนๆ แล้วคิดว่า ฉันไม่รู้ ฉันไม่ทำ

    ทาสแมวทั้งหลายทราบมั้ยคะว่า ทำไมเราและเค้าจึงผูกพันและสื่อสารกันได้โดยง่ายนั่นเพราะว่าน้องแมวเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีความอ่อนไหวในอารมณ์สูงตามธรรมชาติ และสามารถสร้างความผูกพันกับเจ้าของได้โดยการตอบสนองต่อเจ้าของในสถานการณ์ต่างๆค่ะ       เวลาว่างหลังจากการทำงานในแต่ละวัน เมื่อได้เจอน้องแมวรอรับเราอยู่ที่หน้าประตู และเข้ามาคลอเคลียด้วยความคิดถึงกันและกัน เราจะเกิดความผ่อนคลายจากความเครียดที่สะสมจากการทำงานมาทั้งวันทันที แต่ทาสแมวทราบมั้ยคะว่าเมื่อน้องแมวช่วยให้เราหายเครียด แล้วน้องแมวล่ะเค้ารู้สึกอย่างไรกันบ้าง เราคงไม่อยากให้น้องแมวเครียดเหมือนเราใช่มั้ยคะ        จากผลงานวิจัยเกี่ยวกับพฤติกรรมน้องแมวและเจ้าของในประเทศไทย ของทีมสัตวแพทย์ ม.วลัยลักษณพบว่าน้องแมวมีปัญหาพฤติกรรมเยอะ และเจ้าของยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพฤติกรรมของน้องแมว  เจ้าของน้องแมวส่วนใหญ่คิดว่าน้องแมวมีปัญหาพฤติกรรมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ผลวิจัยแสดงให้เห็นว่าปัญหาพฤติกรรมของน้องแมวมีอยู่หลายแบบมาก ได้แก่ พฤติกรรมหวาดกลัวเสียงดัง

           มีอยู่วันนึง….ในระหว่างขับรถไปทำงานตอนเช้า ก็คิดสงสัยว่า “ตัวเองในเวอร์ชั่นที่ดีกว่า จะเป็นอย่างไร ?” ความสงสัยก็มีข้อดี เพราะหลังจากนั้นก็เริ่มทบทวนตัวเองอยู่หลายรอบ และรับฟังประสบการณ์จากผู้รู้มากมาย จนได้คำตอบที่ตนเองก็ได้ทดลองจริง และเห็นผลจริง วันนี้จึงอยากมาเล่าและแชร์ให้ฟังว่า “Be a better person” ก็เปรียบเสมือนกับการเคี่ยวน้ำซุป และแน่นอนว่ามือใหม่อย่างเรา…อยากทำให้อร่อย  วันนี้มีสูตรลับสำหรับคุณ ซึ่งรับรองว่าน้ำซุปที่ได้จะหวานละมุน ทั้งรสเลิศและมีคุณค่า 

          การวางแผนนับว่ามีความสำคัญอย่างมากที่จะทำให้งานดำเนินไปอย่างราบรื่น และประสบผลสำเร็จ ไม่ว่าจะองค์กรไหน จะเล็กหรือใหญ่ ล้วนแล้วแต่เริ่มต้นจากการวางแผนทั้งสิ้น แต่ก็มีจำนวนไม่น้อยที่มัวแต่วางแผนจนไม่ได้เริ่มจริง ๆ สักที           อาจเพราะเราเสพติดความเพอร์เฟค ทุกอย่างต้องไร้ที่ติ แต่ยิ่งคิดเท่าไหร่ ปัญหายิ่งมากขึ้นทุกที ยิ่งแก้เท่าไหร่ยิ่งยุ่งเหยิงขึ้นทุกที จะเดินทางไหนก็ดูจะมีข้อเสียไปหมด ไม่เพอร์เฟคสักที แต่เอ๊ะ? ทำไมแผนการของเรามันต้องเพอร์เฟคขนาดนั้นละ ใครกันที่เป็นคนกำหนดความเพอร์เฟคนี้ คิดไปคิดมา